Geplaatst in Koken, Recepten

Recept: Spruitjes met spek en noten

Spruiten. Spruiten zijn bijna net zo erg als lever. En een combinatie van beide gaat mijn voorstellings- en acceptatievermogen ver te boven. Maar nu heb ik een recept waarmee zelfs ik spruiten lust. Een hele kilo spruiten is bij het kerstdiner verorberd – tot en met het laatste schilletje. Het kost wel wat voorbereiding, maar met Jochem Myjer op Netflix sneed ik zo door die enorme berg kooltjes heen.

Wat gaat erin? 

  • 1 kilo (paarse) spruiten
  • 2 eetlepels olijfolie
  • 150 gram spekblokjes
  • versgemalen peper
  • 2 theelepels rozemarijn
  • zeezout naar smaak
  • scheut Worcestershire saus
  • 100 gram gemengde noten, in stukjes gehakt

Wat doe je daarmee?

Maak de spruitjes schoon, snijd ze in vier partjes en was ze in een vergiet. Laat goed uitlekken.

Verhit de olijfolie in een wok of een grote koekenpan en bak de spekreepjes lekker bruin. Voeg dan de spruitpartjes toe en roerbak ze ongeveer vijf minuten op een niet al te hoog vuur. Strooi dan de rozemarijn erover en hanteer de pepermolen. Wees voorzichtig met extra zeezout; het spek is immers ook al zout.

Laat de spruitjes nagaren tot ze nog stevig maar niet te rauw zijn – dit kan nog zo’n tien minuten duren. Roer  en proef regelmatig! Voeg dan wat Worcestershire saus toe en de gehakte noten. Hussel alles goed door elkaar.

Wat komt eruit?

Een verrassend volle kruidige zoet-zoute combinatie van spruit en noot. Ik waagde het om zelf het woord ‘lekker’ in mijn mond te nemen. Maar dat was maar even – mijn mond was te vol.

151226spruitjesgroot

Smakelijk eten! 🙂

PS. Lever lust ik nog steeds niet.

Geplaatst in Gezondheid, Humor, Koken

Spruiten!

Vakantie is niet goed voor mij. Het tast mijn hersenen aan. Bij gebrek aan een dagelijkse portie werk-gymnastiek gaat mijn brein haperen. Is minder soepel. Kan zich niet goed concentreren.

Vandaag, op zoek naar eens iets ander dan sla en sperzieboontjes, heb ik in een vlaag van verstandsverbijstering zelfs spruiten gekocht. Groene mini knollen. Dik- en dunbuikige kooltjes. En ik lust helemaal geen spruiten!

Illustratie: tuinadvies.nl

Ik heb ze al op allerlei manieren klaargemaakt. Gekookt. Gewokt. In een ver en nog-niet-grijs verleden, heb ik met de moed der wanhoop zelfs een keer Indische spruitjes gemaakt. Ik heb nog net de pan niet weggekieperd, het smaakte totaal niet.

Spruiten lijken wel wat op hersenen. Je snijdt de stam weg, pelt wat lagen af en komt soms daartussen de meest vreemdsoortige aliens tegen. Zouden het vage, tot leven gewekte spruitengedachten zijn? Laten we hopen dat een lading zout in het water deze koolbewoners naar buiten lokt, zodat ze niet in het kookwater belanden.

Weet je wat wel lekker is? Spekjes! Uitgebakken spekjes, krokante zoute spekjes mmm. Ik zal me vanavond vooral op die brosse blokjes concentreren en ze van een zekere spruitendood redden. Of ik neem wat witte bonen in tomatensaus – de lievelings’groen’ten van mijn oudste zoon. Maar daarvan kan ik ook maar een paar wegwerken, voordat mijn keel omgekeerde plannen maakt.

Gelukkig hebben we het toetje nog…

Smakelijk eten! En nieuwe, lekkere recepten zijn welkom!