Mijn vriendin
draagt koperblonde krullen
als symbool van veerkracht
waar wil wordt werkelijkheid
kwetsbaar, onverzettelijk
spint zij draden van tijd tot
vangnet van overwinningen
ongekend
O zeker, ze valt
schaaf- en blauwe plekken
pijnlijk onbelangrijk
want ze krabbelt altijd op
veegt restjes moed bijeen
tot een berg optimisme
en verlicht met haar kuiltjes
haar en mijn wereld
Mijn vriendin,
stampvol levenslust
in haar getergde lijf,
heeft meer ballen
dan een vent
Voor Mootje. Love you! ❤
Het is vrijdagochtend en ik wacht op een bankje voor de ingang van Safaripark Beekse Bergen, waar ik heb afgesproken met Melody en haar schoonmeisje Daphne. Bezoekers druppelen gestaag naar binnen. Kijk, een OLIFANT! Kinderen bengelen steevast enthousiast aan zijn slagtanden. Gelukkig blijft de grijze reus er stoïcijns onder.
Rond 11 uur hoor ik een bekende stem en vlieg ik Melody om de nek, in haar rolstoel, met diverse doses pijnstillers achter haar kiezen. Daphne staat er glunderend bij te kijken. Onze eerste stappen voeren ons rechtstreeks naar een terras: Mel, die al drieënhalf uur onderweg is, heeft dringend behoefte aan een kop koffie.
De verhalen komen al snel los. Het is al een jaar geleden dat we elkaar voor het laatst zagen in Wildlands. Dan graaft Mel in haar tas en overhandigt me tot mijn verrukking een cadeautje dat ze met veel zorg en liefde zelf heeft gemaakt. En ook al ken ik het fenomeen Happy Stones nog niet, de betekenis is meteen duidelijk: ik grijns van oor tot oor! Melody heeft mijn logo op een steen geschilderd, met op de achterkant een lieve boodschap. Hoe gaaf is dat?! Bewonderend draai ik hem om en om.
Gedurende de rest van de dag verstoppen Daphne en Melody diverse andere creaties tussen rotsen, in een holle boom, achter een paaltje; allemaal om een willekeurig iemand te verrassen.
Het weer is fantastisch: de zon straalt in een helderblauwe lucht, en een briesje zorgt voor verkoeling. Toch wordt het een dag met een lach, een traan en woede: na een mooie boottocht komen we aan bij het Safariplein, waar Mel in een onbewaakt moment haar geliefde camera kwijtraakt. De hoop op een eerlijke vinder vervliegt met het verstrijken der uren. Blijkbaar hebben we te maken met een ordinaire, gevoelloze, schofterige dief, die meent te mogen stelen uit een invalidentoilet. Lees ook Eigen schuld Dure bult #1 en Eigen Schuld Dure Bult #2.
Dit voorval zet een domper op de dag, hoezeer mijn vriendin ook tracht zich groot te houden. Als troost schieten Daphne en ik erop los en beloven de foto’s nog die avond naar Mel te sturen.
Ik laat de foto’s spreken…
DROMEN MET OGEN OPEN
DORSTIG WEER
SIËSTA
GEVLEUGELD
Doet deze foto jullie ook ergens aan denken? Mij in ieder geval wel! 😀
OLIFANTENPRET
Gelukkig eindigt de dag toch nog met een lach. Bedankt, lieverds, ik heb genoten. Tot de volgende keer! ❤
Mocht je nog meer foto’s willen zien, klik dan op het schattige vogeltje hieronder.
Zeg me wat ik je kan geven
vraag me, en ik schenk het jou
deel met mij een diep verlangen
voel hoeveel ik van je hou
Wil je…
een lieflijke droom
iets met ‘lang en gelukkig’
dansen op een lentedag,
met vriendinnen op stap
een kopje thee, of verse koffie
uitgelaten slappe lach?
Vertel me, mag ook zonder woorden
hoe ik dicht bij jou kan zijn
want de stilte bindt gedachten
maakt de wereld nu heel klein
Mondkapjes voor en daar gaan we, op weg naar de Intratuin. Kletsend over lief en leed vliegen de meters en ook het werk voorbij, en al snel staan we voor de ingang.
Het tuincentrum is prachtig versierd, de pracht en praal kleurrijk geschakeerd. Aandachtig kijken we naar de mini-kerstscenes in Frans, Nederlands en Brits thema. Kerst op de kermis, kerst in de pub. Ook de Efteling ontbreekt niet in verkleind formaat. Mannen met dikke rode buiken en witte baarden en levensgrote rendieren.
We komen ogen te kort, maar we gaan verder. Wij zijn vrouwen met een missie, en een sushi-kerstbal is ons doel. “Een wat, Monique?” Blijkbaar heb ik het toch goed gehoord; het moet niet gekker worden. Gelukkig wordt het dat wel.
Nog nooit zag ik zoveel aparte kerstboomversieringen als vanmiddag. We zien traditionele ballen, maar in alle kleuren van de regenboog. Er zijn eenhoorns, ijsjes, dierenprints, hamburgers, kerstballenslingers, Chinese en Schotse ontwerpen, spikkeltjes en lovers, auto’s en zwanen. Ze zijn gemaakt van pluche of van glas. Er hangen stripfiguren en taartpunten, cupcakes en lippen. Zelfs de lippenstift- en nagellakhangers ontbreken niet. Tegen de tijd dat we de sushi vinden, verbaas ik mij nergens meer over. Monique is net een kind in een speelgoedwinkel. Ze houdt het kerstornament teder tegen haar hart gedrukt. Lichtjes weerkaatsen in haar ogen.
Eensgezind zeilen we een hoek om, waarna ik de pas inhoud en mijn vriendin stop. Heel langzaam wijs ik naar beneden. Bij haar schoenen zit een roodborstje op de grond. Vol vertrouwen kijkt het naar ons op, het kopje scheef. Het hupst wat naar links, dan weer terug naar rechts. We durven haast geen adem te halen. Nog heel even blijft het gezellig bij ons zitten en vliegt dan weer verder. Verrukt en verwonderd kijken we elkaar aan. Het is een teken van boven.
Waar we op de heenweg al diverse obstakels moesten overwinnen, is de terugweg nog uitdagender. De verkeerslichten doemen op. Vrachtwagens en auto’s rijden voorbij en wij wachten geduldig op het groene licht. “Ja, gaan!” gilt Monique enthousiast. Op volle kracht, maar niet vooruit. Wat ik ook doe, we schieten geen decimeter op. “Het is alweer rood. Terug, Drieske!” Slap van de lach sleur ik haar terug, de veilige stoep op. Weer dendert het verkeer langs. Bij het volgende groene licht proberen we het achterstevoren, en dat blijkt de oplossing.
Wat later komen we weer bij haar huis aan, buiten adem van het lachen, van emotie en van inspanning. Zij in haar rolstoel, ik badend in het zweet. Ze is er nog! En leeft en geniet intenser dan wie dan ook. En we hebben de zekerheid dat een klein roodborstig vogeltje ons voor altijd zal verbinden.
Robins appear spiritually, reminding us to uncover happiness. These red-breasted birds are associated with entering a new chapter in life. Therefore, the significance of seeing a robin encourages us to let go of the negative affecting our lives and embrace a new and happier phase. Ultimately, robins, a sign from Heaven, encourage us to move forward with determination and grace.
Lief Mootje, kanjer, we gaan nog veel meer nieuwe herinneringen maken en gekke dingen beleven! ❤
Foto’s: Pixabay
Een stukje van jezelf weerspiegelt
in de ander, een facet
uitgelicht, belicht
maar nooit te licht bevonden
verbonden
ziel tot ziel
gesmeed de band
onzichtbaar, onhoorbaar,
maar altijd daar
wachtend, voor het grijpen
reik ernaar, begrijp
voel en omarm
in zijn ogen blijf je
onveranderd, de tijd reist mee
hecht herinneringen
tot een breiwerk
waarin gevallen steken
moeiteloos worden opgepakt
je bent jezelf in de ander
in zijn hart, herken
erken, woordeloos doch zinnig
je bent en hebt
een vriend
Schrijfuitdaging #9: schrijf een gedicht of verhaal over vriendschap in maximaal 400 woorden, bij Schaap Schrijft
Mijn vriendin is een fervent kattenhater. Als ze er een ziet, verstrakt haar hele lijf en komt er een haast manische blik in haar ogen. Ze komt dan ook bijna nooit bij mij, want ik heb twee enorme katers rondlopen.
Wat deze afkeer, ailurophobie genaamd, veroorzaakt heeft weet ik niet. Een gebeurtenis uit haar jeugd? Ze praat er nooit over. Iedere keer als ik het woord ‘kat’ of ‘poes’ laat vallen, staart ze strak de andere kant op en is er geen discussie mogelijk.
Gisteravond maakten we een ommetje. Dat hadden we misschien beter niet kunnen doen. Het leek wel kattenavond. Er zat er een voor de heg. Een ander onder de auto. Een derde liep net de hoek om. Haastig sleurde ik mijn vriendin verder, zodat zij niet getriggerd zou worden.
Toen we bijna thuis waren, zagen we een affiche op een lantaarnpaal. ‘Kat vermist’, stond erop. Het arme dier –een jong beestje nog– was blijkbaar ontsnapt en nooit meer terug gekomen. Helder blauwe ogen keken me vanuit een crèmekleurige snoet aan, de oren gespitst. Ik smolt weg en kon me het verdriet van haar baasjes goed voorstellen.
“Zielig hè,” zei ik tegen mijn vriendin, “wat zullen ze hem missen. Wat zou er met die kleine gebeurd zijn?” Maar mijn vriendin deed net alsof ze niks hoorde en stapte door, haar staart vrolijk heen en weer zwaaiend. Ik schudde mijn hoofd en besloot haar reactie – of het ontbreken daarvan- te negeren.
Bij de voordeur aangekomen nam ik afscheid. “Volgende week zelfde tijd, zelfde plaats?” Ik keek haar vragend aan. “Woef,” zei ze.
Wijnglazen.
De geur van knoflook.
Welkom!
Etentje in zes woorden.
klik voor details
Voor Martina & Marcel ❤
HAIKU ZATERDAG
Haiku is een vorm van Japanse dichtkunst, geschreven in drie regels. Een goede haiku brengt herinneringen terug aan dingen die je altijd al wist, maar misschien bent vergeten. Het brengt je terug naar jezelf, naar wie je bent en wat het is om mens te zijn. En dit voel je – niet met je hoofd, maar met je hart. Je stopt veel van jezelf in een haiku – ook wel een onafgemaakt gedicht genoemd. En dat gedicht gaat over je persoonlijke ervaringen en gevoelens. Over hoe je de natuur, de seizoenen, de wereld om je heen beleeft via je zintuigen. Je hoeft niets uit te leggen, niets te interpreteren. Beschrijf alleen wat er om je heen gebeurt; een vingerhoed vol emotie.
Lees er hier meer over.
Schrijf een haiku op je blog/website over wat jou vandaag bezighoudt en geef het de titel Haiku zaterdag. Zet je bijdrage met een link naar je eigen post in een reactie hier op Doldriest. Je mag een foto of een tekening gebruiken, maar dat hoeft helemaal niet.
Grijp de badge en doe mee!
Er was eens…
Lees ook: MEMOIRES VAN DR. JAN INGEN HOUSZ
klik voor meer details
Nog steeds komen we twee keer per jaar bij elkaar: de ene keer voor tapas, de andere keer voor asperges. Morgenavond is het tijd voor de hapjes, en als voorbereiding hierop heb ik in de keuken gestaan.
Mijn bijdrage van dit jaar:
cake met vanille en chocolade
gekruide gehaktballetjes
uiteraard met verse knoflooksaus
Maar van de saus zelf geen foto. Die kom je maar een keer live proeven, dan komt hij veel sterker over. Ahum.
Zes Woorden Verhaal-uitdaging van deze week is VRIENDEN.
Vriendschap is een nauwe (over het algemeen niet-seksuele) relatie of verhouding tussen twee of meerdere mensen waarbij het geslacht geen rol speelt. Een vriendschap is dus mogelijk tussen man en vrouw maar ook tussen twee mannen of twee vrouwen. Het belangrijkste waarop een goede vriendschap gebouwd is, is vertrouwen en onvoorwaardelijkheid. Iemand met wie men vriendschap heeft noemt men een ‘vriend’ of ‘vriendin’.
Vriendschappen worden gesloten – met woorden, zoals kinderen dat doen (‘zullen we vriendjes worden?’), of zonder. Vrienden helpen elkaar en aanvaarden meer van elkaar dan andere relaties. Ook dat wat men als vrienden of vriendinnen voor elkaar doet wordt vriendschap genoemd. Bij een belangeloze vriendschap kijkt de één naar wat de ander nodig heeft en plaatst hij zijn eigen belangen/verlangens op de achtergrond.
Schrijf een verhaal over VRIENDEN in slechts zes woorden. Laat je inspireren door een foto of afbeelding en schrijf daar je verhaal bij. Of bedenk eerst zes woorden en maak/zoek dan een foto.
Hier een voorbeeld van een Zes Woorden verhaal, geschreven door Ernest Hemingway.
Wat een impact hebben deze luttele zes woorden.
Publiceer jouw Zes woorden-verhaal met bijpassende foto of afbeelding op je eigen website/blog en plaats de link naar jouw post in een reactie hieronder. Ik vermeld je vervolgens in dit bericht.
Veel plezier bij het schrijven, ik zie uit naar je verhaal.
Marion
LEES DE VERHALEN OVER VRIENDEN VAN:
Wie volgt? 
Klik hier voor meer uitleg over Zes woorden met beeld. Would you rather participate in English, please go to Six Word Story Challenge: Friends.
—
Eerdere thema’s:
130216 – Armoede
130227 – Onderwijs
130313 – Lente
130327 – Schrijven
130410 – Licht
130424 – Muziek
130515 – Vervoer
130529 – Huisdieren
130612 – Spijt
130626 – Inspiratie
130703 – Reclame
130814 – Vakantie
130829 – Geheugen
130911 – Terrorisme
130925 – Jeugd
131011 – Dialect
131030 – Het Weer
131113 – Film
131127 – Kunst
131211 – Eten
131229 – Terugblik
140122 – Puzzel
140205 – Winkelen
140219 – Dilemma
140312 – Waaghals
DOLDRIEST 