Geplaatst in Humor

Thuiswerken

Na lange weken achter meerdere schermen met veel video-meetings, begrijp ik dit volkomen! 😉

Hoe vergaat het jullie?

 

Streven naar het Echte Leven

Na een vakantie hoor je vaak: ‘Het was fijn, maar nu weer terug naar het echte leven’. Maar klopt die uitspraak wel? Is werken het echte leven? Moet het niet andersom zijn, en is juist werken een droom waaruit je langzaam wilt ontwaken?

Je vrij voelen, ontdekken, keuzes hebben met ruimte voor creativiteit, dát is echt leven. En deze vrijheid inbouwen in je dagelijkse leven is mijn streven. Iedere dag een beetje vakantiegevoel, die ontspanning voelen, al is het maar een kwartiertje — liefst langer natuurlijk 😉 — daar wordt een mens gelukkig van.

Maar hoe dit vast te houden… hoe ga jij hiermee om?

Vragen voor later. Nu is het tijd voor het Echte Leven. Vakantie!

Vegetarische week

Op donderdagavond eet ik altijd op mijn werk. Dit keer vermelden speciale bordjes dat het Vegetarische Week is, en of we mee willen doen. Tuurlijk!

Mijn collega vraagt aan de kok welke gerechten vegetarisch zijn. Zegt de kok heel serieus: “Eigenlijk alles. Behalve het vlees dan.”

We kwamen niet meer bij. 🤣

Geplaatst in Columns

Tijd voor Vakantie

Fris en fruitig arriveer ik op het werk en wil mijn lunch in de afdelingskoelkast in de pantry leggen. Het past echter niet. Als ik wat items verzet, grijp ik in een open roze-yoghurtverpakking. Een met geweld erin gepropte colafles had er het deksel afgewipt. Oké. Maar eens zien wat nog meer gebeurt daarbinnen, zeker gezien het feit dat haast niemand meer aanwezig is of zal zijn de komende weken.

Lees verder “Tijd voor Vakantie”

Werkoverleg, in één woord

 

Over werken…

O, verwerken?

Overwerken.

 

Geplaatst in Korte verhalen

Schrikmoment

Het is donderdagochtend. De vrouw zit op de bank, verdiept in haar boek. Even ontspannen voordat ze aan het werk gaat tot ’s avonds laat. Het verhaal voert haar mee naar het Schotland van 1766, naar stoere mannen in wollen kilts en dappere vrouwen. Naar hartstocht en passie, avontuur en historie. De minuten tikken onaangeroerd voorbij.

Ergens in het heden bimbamt de klok van de buren en onbewust telt ze mee. Een, twee, drie… Dan begint ergens in haar brein nóg een klok te slaan, maar dit keer is het een alarmklok, en ze wordt wreed uit haar verhaal gesleurd. What the heck?! Ze komt te laat!

Verschrikt springt ze op, grijpt haar tas en werpt nog een laatste blik op de klok. Dan beseft ze ineens dat de buren nog op zomertijd leven. Ze heeft nog een vol uur! En haar Schot wacht…

Geplaatst in Avans, Columns, Persoonlijk

Een mooie avond

Het is donderdagavond bij Avans. Rust en stilte heersen waar een paar uur daarvóór nog chaos regeerde. Waar geroezemoes, met uitschieters van individuele stemmen, een alom aanwezige achtergrond van geluid dirigeerde. Rust, zodat aandachtspunten vanuit alle hoeken komen aanstromen om een overzicht te vormen. Asana, aantekeningen, mailberichten en ver opgeslagen gedachten. Alles moet helder zijn, weloverwogen en in balans zijn, wil er een goed rooster uit komen. Overal moet aan gedacht zijn. De druk laat soms mijn schouders doorbuigen.

Mijn vaste partner in crime op deze avonden leest aandachtig de hersenspinsels van zijn studenten op het beeldscherm. Geconcentreerd ploeg ik door de mailbox, pas waar nodig roostergegevens aan en neurie een dwaas deuntje.

Dan piept mijn gsm. V-manlief stuurt een prachtige foto door vanuit Boedapest, waar hij een paar dagen rondstruint, op zoek naar cultuur en architectuur. Mooi!

Dan piept mijn gsm. Jan & Jon sturen een mooi filmpje door vanuit Griekenland, waar zij een paar weken volkomen verdiend uitrusten en genieten. Prachtig!

Ik kijk naar mijn uitzicht…

160911avond

en denk aan verre oorden, aan exotische bestemmingen. Aan uit eten en luieren in de zon. Aan nieuwe vrienden maken en de geest verruimen.

Maar dan verplaatsen mijn gedachten zich naar het gezellige thuis dat op me wacht. Ik denk aan mijn stoere jongens die zeggen dat ze mij ook gemist hebben (ook al is dat misschien niet zo). Aan Smokey die zich hoe dan ook tegen me aan wurmt op de bank, en aan Boris die me met een tik van zijn pootje laat weten dat hij op straat wil patrouilleren.

En dan vernauw ik mijn geest en concentreer me weer op inzet en roostering. Donderdagavond. Hoe en waar dan ook, een mooie avond.

 

Geplaatst in Algemeen, Gedicht, Humor

Stout in twee talen. En een snufje dialect.

Op mijn eerste werkday
werkte mijn concentratie totaal niet mee.
binnen: een bureau met PC-scherm
buiten: de zon en lekker wèrm

Uren worstelde ik door
negeerde de stem in mijn oor
die zei: run, doldriest, run
mail en agenda zijn niet echt fun!

En misschien heel stout
maar ik hield het geen minuut langer out
geld verdienen wachtte maar even
nu was het eerst tijd om te leven

Ik zwaaide en pakte mijn tas
ineens veel beter in mijn sas
rende straight out the door
lovely freedom, ik ging ervoor

De tuin thuis gevuld met hemels licht
deed bij mij de ogen dicht
dan gemiauw, lui open één luik
zag ik mijn kater in een duik

160815Stout1

staartpuntje trilt
opperste concentratie
oren gespitst
minutenlang loeren
alleen de flanken bewegen
spieren startklaar
de vlinder zit te zonnen
heeft niets in de gaten

Flieder fladder butterfly
Smokey sprong een meter high
waarna die dekselse kat
hem zonder pardon opvrat

Waren we mooi stout together!

Zonnige groet,
life is good
Marion

160815Stout2
Stout? Who, me?
Geplaatst in Avans, Columns, Gezondheid

Dynamisch zitten

Fulltime zittend PC-werk is slecht, zowel voor je ogen als voor je houding. En als je dan ook nog een kapotte rug hebt, is het helemaal killing. Tel daarbij nog meer PC-tijd in de avond en je snapt niet dat ik nog rondloop.

Zitten is het nieuwe roken,

stelt professor Frank Backx, hoogleraar sportgeneeskunde aan het UMC Utrecht.

Nu hebben de meesten van ons niet de luxe om dan maar de hele dag te gaan lopen. Er moet immers ook geld verdiend worden. Actief en dynamisch zitten is dan ook een hot item. Er zijn diverse mogelijkheden om meer schwung te brengen in je arbeidshouding. Zo is er bijvoorbeeld de ergonomische Wigli stoel, de Flexchair en de deskbike; de ene benaming nog flitsender dan de andere. Ook de Zitbal is in opkomst.

Zitten op een bal is een optimale training voor de onderrug en het versterken daarvan.

Mijn interesse is gewekt.

Onze Arbodienst kan me echter geen leenbal bezorgen, en ook geen wiebelkruk. Maar niet getreurd: mijn vriendin (en collega) Meg heeft zo’n bal. En ik mag hem lenen. De lieverd! Het enige probleem is dat die bal roze is. Een hele grote homp roze. Zou je roze zitbillen krijgen van een roze zitbal? Nu haat ben ik niet zo’n grote fan van roze – al lijk ik wel steeds roziger te worden naarmate ik ouder word, maar dat terzijde.

Dan krijg ik afgelopen woensdag een whatsapp van Meg: ze biedt aan om de bal eind van deze week te komen brengen vanaf de andere locatie. Nu ben ik morgen vrij, maar dat is geen probleem: ik stuur de volgende e-mail naar mijn collega’s en de directie:

Hoi allemaal,

As. vrijdag komt onze collega (én vriendin) Meg een ROZE zitbal voor me afgeven. Aangezien ik dan vrij ben, zou het fijn zijn als jullie haar (Meg en bal) naar mijn hoekje willen rollen. Of skippy’en. Dan kan ik kijken of het gebruik ervan goed voor mijn rug is.

O o o dat wordt wat, want ik heb hem al uitgeprobeerd, en ik kan er absoluut niet op stil zitten haha. Zit constant te wippen. Dus als jullie af en toe mijn hoofd boven de kast uit zien komen, weten jullie dat ik onrustig ben.

Tien minuten later stapt de directeur voorbij, maakt drie kangoeroe-sprongen en loopt lachend verder. Ik begin te grijnzen. Dan komt de een na de ander naar mijn bureau drentelen. ‘Meen je dat nou, Marion, roze?!’. Ja, meiden, roze. En ik krijg mails met deze inhoud:

Een ROZE skippybal ik zal het voor je in de gaten houden. Dat is weer eens wat anders dan een WITTE wallaby.

en

Marion en een ROZE skippybal…..ik lig hier nu al dubbel van het lachen !!
En dat gaat zeker weten op de foto als jij boven de kast uit skippiet!!

Dan vandaag een onverwachts telefoontje: mijn vriendin is in de buurt en kan de zitbal nu al afgooien bij de hogeschool. Hartstikke fijn! Maar wacht even…

160317ogen

Ik mail naar mijn collega:

Je had er niet over moeten beginnen, Nan, want wie belt er net? Juist ja, ze komt dat ding straks al afgeven, bij de postkamer. Moet ik er zelf mee door het gebouw OoooooMG!!!!!

Beneden bij de uitgang wacht ik Meg op, bedank haar voor haar hulp en neem wat later (bij roze uitzondering) de lift naar de tweede verdieping. Met het roze gevaarte balancerend in mijn armen loop ik door de gangen van Avans. Op naar mijn bureau. Van alle kanten krijg ik commentaar –heeft er een of andere celebrity van wie ik de naam niet eens ken naakt op een roze bal gezeten?– maar al gauw willen twee collega’s de zitbal uitproberen. Ze vinden het allemaal reuze-interessant. En hij zit nog lekker ook. Tenminste, een kwartiertje. Mijn rug, niet gewend aan deze manier van zitten, protesteert niet luid maar wel duidelijk. Meg appt dat ik het moet opbouwen: pijn betekent stoppen. Braaf kruip ik weer in mijn vertrouwde bureaustoel.

Ik ben erg benieuwd hoe de zitbal bevalt de komende week. Als ik er baat bij heb, bestel ik er zelf een. Maar dan wel een zilverkleurige. En misschien wel met hengsel. Dan skippy ik over de afdeling. Da’s pas actief zitten!

160317Zitbal

Meer tips voor actief zitten op het werk.

 

 

Geplaatst in Zeswoordverhalen

Vele handen…

Mijn eigen zes woorden verhaal over SAMENWERKEN in beeld:


 

Zij zwoegde.

Dan een helpende hand.

151217Samenwerken1

klik voor details


SixWordStory
<<  Wil je ook de andere zes-woorden verhalen lezen en/of meedoen? Klik op de button hiernaast.