Bedoel je misschien de foto van de bloemen? Die header vormt het hoofdthema van mijn website Doldriest, Dieneke.
De foto van de maan in de blauwe lucht hoort bij de post Gevecht om de lente.
Hehehe, ja, dit was niet de meest ideale plek om de link te plaatsen, maar je hebt de juiste post zelf al gevonden. Fijn! En heel graag gedaan.
Bedankt voor je compliment, Joke. De dagen gaan weer lengen, hetgeen aan de grondslag ligt van het seizoen 🙂
Wij zullen die dans hier aan de Costa del Sol voor je maken, maar in het AD lezen we dat Koning Winter zich nog steeds niet gewonnen geeft. Klik hier voor meer info over Koning Winter 😉
Nou, ‘bedankt’ voor dit bemoedigende nieuws hahaha. Ik zal mijn winterjas binnen handbereik houden. Genieten jullie dan dubbel voor ons van de zon in het zonnige zuiden?
In concrete zaken, bijvoorbeeld een fiets die ik niet van het slot krijg gedraaid, verlies ik al snel mijn geduld.
Abstracte zaken, zoals bijvoorbeeld het schrijven van een verhaal of gedicht… daar kunnen maanden mee gemoeid zijn van nog eens lezen, schrappen, herschrijven. Boekjes lezen en knutselen met kleinkinderen: engelengeduld.
En ik kan heel geduldig wachten als ik weet dat iemand voor mij een verrassing aan het voorbereiden is. Dat wachten is soms fijner dan de onthulling. Andersom kan ik ook heel goed een geheim bewaren.
En waar zit ‘m jouw ongfeduld in, Marion?
Zoals jij het beschrijft, heb ik bij nader inzien toch ook wel veel geduld, Ingrid. Schrijven, foto’s maken. Dan heb ik het net als jij meer met concrete zaken. Zoals een snoer van de kerstboom dat helemaal in elkaar gedraaid uit de doos komt. Na tien minuten heb ik zin om dat hele ding weer terug te smijten.
En helaas heb ik ook niet veel geduld met mensen die iets niet snappen omdat ze niet luisteren. Of niet willen luisteren. Als ik iets uitleg en ze intussen hun eigen gedachten volgen en het daarom niet lukt. Keer op keer. Dan spring ik uit mijn vel. Geen mooie eigenschap, maar dan vlamt het gewoon op van binnen.
ja, zo’n snoer, inderdaad. Mensen die niet (willen) liisteren als je iets vertelt, ook heel irritant. Meestal stop ik dan gewoon abrupt met praten om niet onnodig energie te verspillen aan wie daar op dat moment geen behoefte aan heeft.
Prachtig deze foto,maar zo ziet het er hier in ieder geval nog niet naar uit.
LikeLike
Bedoel je misschien de foto van de bloemen? Die header vormt het hoofdthema van mijn website Doldriest, Dieneke.
De foto van de maan in de blauwe lucht hoort bij de post Gevecht om de lente.
LikeLike
Jaja, op de valreep, http://jokezelf.wordpress.com/2013/03/26/koud-he/. Dank voorhet duwtje in mijn rug.
LikeLike
Verkeerd neergezet? Denk het wel hè? Want hier mag ik op jouw verhaal reageren, wat ik erg goed gevonden vind.
LikeLike
Hehehe, ja, dit was niet de meest ideale plek om de link te plaatsen, maar je hebt de juiste post zelf al gevonden. Fijn! En heel graag gedaan.
Bedankt voor je compliment, Joke. De dagen gaan weer lengen, hetgeen aan de grondslag ligt van het seizoen 🙂
LikeLike
Wij zullen die dans hier aan de Costa del Sol voor je maken, maar in het AD lezen we dat Koning Winter zich nog steeds niet gewonnen geeft. Klik hier voor meer info over Koning Winter 😉
LikeLike
Nou, ‘bedankt’ voor dit bemoedigende nieuws hahaha. Ik zal mijn winterjas binnen handbereik houden. Genieten jullie dan dubbel voor ons van de zon in het zonnige zuiden?
LikeLike
geduld is een schone zaak, niet, Marion?
LikeLike
Zeker, Ingrid, al ben ik er niet al te goed in vrees ik 😉 En jij, ben jij een geduldig persoon?
LikeLike
In concrete zaken, bijvoorbeeld een fiets die ik niet van het slot krijg gedraaid, verlies ik al snel mijn geduld.
Abstracte zaken, zoals bijvoorbeeld het schrijven van een verhaal of gedicht… daar kunnen maanden mee gemoeid zijn van nog eens lezen, schrappen, herschrijven. Boekjes lezen en knutselen met kleinkinderen: engelengeduld.
En ik kan heel geduldig wachten als ik weet dat iemand voor mij een verrassing aan het voorbereiden is. Dat wachten is soms fijner dan de onthulling. Andersom kan ik ook heel goed een geheim bewaren.
En waar zit ‘m jouw ongfeduld in, Marion?
LikeLike
… en ongetwijfeld toch ook wel ergens verstopt een groot geduld…
LikeLike
Zoals jij het beschrijft, heb ik bij nader inzien toch ook wel veel geduld, Ingrid. Schrijven, foto’s maken. Dan heb ik het net als jij meer met concrete zaken. Zoals een snoer van de kerstboom dat helemaal in elkaar gedraaid uit de doos komt. Na tien minuten heb ik zin om dat hele ding weer terug te smijten.
En helaas heb ik ook niet veel geduld met mensen die iets niet snappen omdat ze niet luisteren. Of niet willen luisteren. Als ik iets uitleg en ze intussen hun eigen gedachten volgen en het daarom niet lukt. Keer op keer. Dan spring ik uit mijn vel. Geen mooie eigenschap, maar dan vlamt het gewoon op van binnen.
LikeLike
ja, zo’n snoer, inderdaad. Mensen die niet (willen) liisteren als je iets vertelt, ook heel irritant. Meestal stop ik dan gewoon abrupt met praten om niet onnodig energie te verspillen aan wie daar op dat moment geen behoefte aan heeft.
LikeLike
Ook weer een leuke invulling 🙂
LikeLike
Fijn dat je het leuk vindt, Voetje 🙂
LikeLike
Mooi gekozen, Marion 🙂
LikeLike
Angel, dank je 😀
LikeLike
Deze is anders ook niet mis …
Bovendien ben ik dol op (foto’s van) de maan, Marion.
LikeLike
Als het volle maan is, kan er ook minutenlang naar staren, Dauw. Zo prachtig, dat ronde getekende gezicht.
LikeLike
Ik dans mee. Kom maar op met de lente.
LikeLike
Zij dansten bloesem aan de bomen. – alweer een nieuw verhaal 😉
LikeLike
Dat is inderdaad ook een mooi verhaal.
LikeLike
Jaaaa en gelukkig elke dag een stukkie meer!
LikeLike
Misschien helpt het als we met zijn allen een lentedans doen 😉
LikeLike