Geplaatst in Gezin, Persoonlijk, Verdriet

Onuitwisbare liefde

191123Boris

 


met spinnend gekroel
innig en liefdevol
sluit je langzaam
je zeegroene ogen
voor het laatst


 

Vanmorgen hebben we het vreselijke besluit moeten nemen om Boris te laten inslapen. Binnen een week veranderde hij van een grote sterke kater in een zielig hoopje pijn en ongemak. Zijn nieren hadden het opgegeven, en hij werd van binnenuit vergiftigd.

Na een lang gesprek met de dierenarts, waarin wanhopig naar positieve punten is gezocht –maar er weinig werden gevonden– hebben mijn oudste zoon en ik besloten dat het voor Boris het beste zou zijn als hij lekker mocht gaan slapen. De dierenarts had geen enkele twijfel dat dit de beste keuze was om hem verder lijden te besparen.

Rust nu zacht, lieve Boris, jij grappige stoere trouwe rode kater. Dank voor je liefde, voor je grappige capriolen, je warmte en je liefde. Groet je Spike, Lotus, Ninja en Bandit van ons allemaal? Ook van Smokey?

Voor altijd bij ons,
Marion

 

Onbekend's avatar

Auteur:

feelgood writer | blogger | reader | RPGamer | caretaker of lad and cat | no lady, but all woman

25 gedachten over “Onuitwisbare liefde

    1. Wijs in mijn hoofd, maar mijn hart gilde ‘doe het niet, geef hem nog langer de kans’. Maar dat zielig hoopje pijn zonder betere vooruitzichten, deed me besluiten af te gaan op het duidelijke advies van de dierenarts. Dankjewel, Jeanne. X

      Like

    1. Iedere keer denk ik dat hij zo de hoek om kan komen, en dan met zijn voorpoot op mijn arm tikt om te vragen of hij naar buiten mag. Of tegen me aan komt zitten voor een nekmassage. Oh, wat mis ik hem, Bea. 😢

      Like

Geef een reactie op staartje Reactie annuleren