Geplaatst in Fotogedicht

Haiku Zaterdag


dobbelstenen klaar

geen tijd voor filosofie

Dungeons and Dragons!

150207

HAIKU ZATERDAG

Haiku is een vorm van Japanse dichtkunst, geschreven in drie regels, waarvan de eerste regel 5, de tweede regel 7 en de derde regel weer 5 lettergrepen telt.
De haiku drukt, in de klassieke vorm, een ogenblik-ervaring uit, soms gelinkt aan en geïnspireerd door zen. De haiku is een vingerhoed vol emotie, waarin weinig ruimte is voor ontledingen en benaderende omschrijvingen.

Schrijf een haiku op je blog/website over wat jou vandaag bezighoudt en geef het de titel Haiku zaterdag. Zet je bijdrage met een link naar je eigen post in een reactie hier op Doldriest. Je mag een foto of een tekening gebruiken, maar dat hoeft helemaal niet.

Grijp de badge en doe mee! 🙂

HaikuZaterdagBadge

Geplaatst in Fantasy, Games, Korte verhalen

D&D – The Underdark

Op 5 november 2011 schreef ik een post over ons roleplaying game Dungeons & Dragons. Voor de geïnteresseerden volgen hier de uitgewerkte verslagen:

Het weekend startte allemaal met Shucks! VORN! – Wat waren we trots op onze overwinning op de slechterik! En wat was het een blamage toen bleek dat we de verkeerde gepakt hadden. Gelukkig kregen we de mogelijkheid om alles recht te zetten.

En verder ging het met Council of the Eight Ruling Houses. Ons huis Xaniqos was geaccepteerd in de Hoge Raad, maar we moesten ons wel nog bewijzen. Of we The Mask of the Matriarch maar even wilden gaan halen. Een masker dat al sinds tijden spoorloos was. Maar natuurlijk doen we dat. Op pad!

Het masker zou te vinden zijn in het Ghetto of the Dead. En ik kan je verzekeren dat dit geen aangename omgeving is, je gaat er niet echt voor je plezier naar toe. Allerlei moordzuchtige, hongerige wezens staan je naar het leven. Rennen en het juiste mausoleum vinden. Piece of cake.

Ben je ontsnapt aan de ghouls, kom je warempel nog meer Monsters In The Dark tegen. Niet goed voor je hart, maar wel voor je lachspieren. Krengen waren het, niet kapot te krijgen! Of toch wel?

Rare jongens die Dungeons & Dragons karakters 😉 Maar zij staan wel garant voor weekenden vol vriendenpret met prachtige boeken, unieke dobbelstenen en grote avonturen. Over enkele weken de volgende sessie…

Geplaatst in Fantasy, Games

Dungeons & Dragons

Dit wordt geen gezapig weekend met saai familiebezoek. Geen wassen draaien en strijken. En er is al helemaal geen sprake van op de bank in slaap vallen. In tegendeel, het wordt een aaneengesloten strijd tegen het kwade. Of tegen het goede. Wat zeker is, is dat het een gevecht wordt, vaak op leven en dood.

Morgenmiddag arriveren mijn vrienden uit West-Friesland voor twee dagen vol avonturen met en tussen trollen, orcs en elfen, reuzen en aardmannetjes in de uitgestrekte gewelven van het Onderdonker. Jeeeeeeeeeez’, dat klinkt echt voor geen meter in het Nederlands. The Underdark! Gelukkig spelen we Dungeons & Dragons (D&D) voornamelijk in het Engels.

Zwaaiend met zwaarden en schilden maaien we onze tegenstanders neer, doorboren en spiesen, hakken en houwen, tot niets meer overblijft dan wat bloederige…  met een koffielepeltje zitten we op de bank met een hapje en een drankje, pratend, in de aanval of juist de verdediging, vol discussie of samenwerkend. Met diverse schitterende D&D boeken bij de hand om regels en magische items op te zoeken.

Zo’n rollenspel wordt geleid door een Dungeon Master (DM), die het basisverhaal helemaal heeft voorbereid en uitgewerkt (tot en met de bijrollen). De spelers weten alleen de feiten die de DM hen verstrekt. Hij schetst de spelsituatie, stelt vragen, doet suggesties en geeft opdrachten aan de spelers, die ieder een fantasy personage hebben bedacht. En dan gaat het avontuur beginnen, duiken we onder in onze rollen en gaan spelen. In onze groep zijn er vier spelers en een DM.

Zo kan de groep – na subtiele aanwijzingen van de DM – bijvoorbeeld recht in een hinderlaag van een bende schurken lopen. Dan is het niet zo dat een van ons opspringt, een cape omslaat, naar de keuken rent en met een koksmes gaat maaien. Of met aardappelschilmesjes de anderen belaagt. Nee, we verzinnen de acties zelf door middel van onze fantasie. We gaan in de tegenaanval. Zoeken dekking achter een boom en schieten terug. Of sluipen naderbij en schakelen de boeven zo uit. Of sturen er een vuurbal naar toe (wizard). We schetsen een spel met woorden.

Deze verzinsels worden eenvoudig uitgebeeld door miniaturen en getekend op papier of een whiteboard. Acties zijn aan vaste regels gebonden. Zo wordt de uitkomst vaak bepaald door het gooien van dobbelstenen. Het zijn heel aparte exemplaren. Een normale dobbelsteen is een D6 (zes vlakken), maar wij spelen met een D4 (vier vlakken), een D6, D8, D10, D12 en een D20. Het is dus helemaal niet zeker of een actie gaat lukken.

Als een 20 gerold wordt (met de D20 natuurlijk) weerklinkt gejuich, want dat betekent dat de actie zeer goed gelukt is. Maar het komt ook wel eens voor dat je een 1 rolt (met diezelfde D20) en dat is niet zo gunstig. Zo heb ik in een weekend wel eens vijf keer een één gerold, zowat achter elkaar. En kukelde dus ook vijf keer van een palissade af. Hard. Een tijdelijke ‘gave’. We hadden direct door moeten rijden naar het casino! Iedere keer als je gewond raakt, raak je hitpoints kwijt. Je kunt ook ‘dood’ gaan in een sessie en dan ben je je personage, waar je maanden, zo niet jaren aan hebt gewerkt, kwijt.

Daarnaast heeft ieder personage sterke en zwakke punten die de kans op succes vergroten of verkleinen. Als je een compleet harnas draagt, is de kans nihil dat je goed bent in sluipen. En heb je moeite tegen een berg op te klimmen. Maar van de andere kant ben je wel een tank in close combat. Lekker rossen. Een goede samenstelling van de groep is dan ook zeer belangrijk.

Hoewel de DM het verhaal kan sturen, is de echte invulling van een D&D avontuur soms zeer verrassend door de creatieve bijdragen en vondsten van de spelers. Zo hebben wij in de vorige campaign in onze bloeddorst een van de bij-personages van de DM ‘vermoord’, voordat die ons een belangrijke tip kon geven. Verhaal bijna om zeep, maar het beteuterde gezicht van de DM was kostelijk.

Mocht je nieuwsgierig zijn naar onze belevenissen, dan kun je rondkijken op Dungeon Dutchess, waar ik verslag doe van onze verhalen.

Even nog wat technische details voor de liefhebbers:

  • Editie: D&D 3.5
  • Setting: Forgotten Realms

Naast al deze dwaze D&D avonturen is er in zo’n tweemaandelijks weekend ook ruimschoots plek voor culinaire uitspattingen. Nasi Goreng is een klassieker. De pasta-salade een topper. Kaas en olijven. Fris, bier en wijn. Ook is er altijd ruimte voor een spannende dvd en ontspannen geklets. Kortom, het zijn top-weekenden. Even helemaal weg van het werk, van de dagelijkse zorgen en beslommeringen.

Mijn vrienden hebben geen zachte G. Ook zijn zij het milde zuidelijke klimaat niet gewend. Maar stiekem vinden ze het allemaal best geinig, ook al zullen zij het ten stelligste blijven ontkennen.

Tot morgen! Bij nader inzien: tot straks! Middernacht is alweer voorbij…

Geplaatst in Biker Witch, Cultuur, Muziek

Breda Jazz Festival 2011

Een zonovergoten lentedag in juni. Als we langs de singel lopen, waaien trompetklanken onze richting uit. Een muzikant heeft zich afgezonderd om nog even te oefenen. Een weefgetouw van pontons strekt zich uit over het water van het Spanjaardsgat. Er is een groot podium gebouwd op het water, maar er speelt nog geen band. Hierdoor niet in het minst gehinderd hebben honderden zon- en muziekliefhebbers een plekje gevonden. Zien en gezien worden.

We slenteren verder het centrum in, gelokt door de jazzy klanken. Helaas blijken ze nog steeds van blik te zijn. Waar zijn die befaamde bandjes nou, slapen ze nog? Het 41ste Breda Jazz Festival gaat rustig van start.

In de Visserstraat lopen we vrienden tegen het lijf. Even bijkletsen natuurlijk, over vakanties en de afgelaste Harleydag in Arnhem. Rivaliserende bendes zouden de stad onveilig maken. De enige oplossing was blijkbaar Arnhem hermetisch op slot gooien en alles annuleren. Ook Breda moet er dit jaar aan geloven: er komt geen Harleydag Breda! Eeuwig zonde. Goh, zouden ze vandaag dan niet bang zijn? Hier zijn toch zeker ook rivaliserende bands?

We genieten van het uitzicht. Breda is een prachtige gemoedelijke stad met veel mooie gebouwen en ook veel mooie mensen. Aparte mensen. Interessante mensen. Ik kijk met verwondering naar een vrouw op slippers met gouden naaldhakken. Erg knap en atletisch als je daar op kunt lopen zonder te stranden tussen de kinderkopjes.

Dan ontdek ik een Warhammer winkel met prachtige sets  – ook Lord of the Rings – langs de wanden, een live workshop en kleine kunstwerken uitgestald in het midden. Ik moet ze gewoon even aanraken, héél voorzichtig. Ademloos dwaal ik rond, kijkend naar de geconcentreerde gezichten van kinderen die druk bezig zijn met het beschilderen van de figuurtjes. De miniaturen lijken me ook bijzonder geschikt voor Dungeons & Dragons. Vman is inmiddels naar buiten gevlucht. Een man vangt mijn blik op en vraagt of ik een rondleiding wil, of uitleg over het spel. Ik bedank hem en zeg – met een knipoog naar buiten – dat ik misschien nog wel een keertje alleen terug kom.

Bij Bagels & Beans weten we een tafeltje in de zon te bemachtigen. Vman kiest voor een muffin en ijsthee, zelf kies ik voor een Nootgeval: een goddelijke mix van yoghurt, ahornsiroop, walnoten, bananen en kaneel. Ik heb zin om het glas uit te likken.

Een Perry Sport en Xenos later gaan we weer op zoek naar een terras. Het is vreselijk druk, maar iedereen lacht en danst, klapt en zingt. Wat een sfeertje! Dan hoor ik eindelijk een streetband, man met paraplu voorop. Dertig jaren Jazz Festival vliegen in een rap tempo door mijn hoofd om tot stilstand te komen in 1981; het jaar dat ik startte met mijn studie in Breda. Vanaf het begin kwam mijn vader rond Hemelvaart hier naar toe om te genieten van de live jazz muziek. Het was een vrolijke traditie, vaak samenvallend met mijn verjaardag. Weet je wat? Ik ga hem bellen, ga hem laten meeluisteren, terugvoeren naar toen. Zijn lachende stem aan de telefoon vertelt me dat hij dit op prijs stelt.

Op het Kasteelplein schiet Vman – na diverse mislukte pogingen – als een snoek af op een vrij tafeltje bij Plan B. Hij en een vreemde man winnen samen. Wij vrouwen grijnzen naar elkaar en even later zitten we gezamenlijk wat te drinken. Het is een echtpaar uit Tilburg. Ze drinken slechts één pilsje, anders redden ze het niet meer op de fiets terug. Ik denk aan Vman’s rug en houd het bij jus d’orange. Een dubbele trappist in deze warmte vloert me gegarandeerd.

Een uurtje later stappen we op, de volgende terrasliefhebbers nog net niet op schoot. Hand-in-hand lopen we op de klanken van de zonnige muziek terug naar de auto. Wat een heerlijke donderdag.

Geplaatst in Expressief, Gedicht

Van Blog Los

Tweeduizendtien en tweeduizendelf
Brachten mij dichter tot mijzelf

Schrijven daar, schrijven hier
Schrijven geeft mij veel plezier

Engels, Nederlands, het is één brij
Van woorden en zinnen, met foto’s erbij

Ik sta ermee op en ga ermee naar bed
En meestal is het dolle pret

Mijn brein maakt sprongen van hot naar her
Over dingen dichtbij en dingen van ver

Iedere dag een Figment is dit jaar’s doel
En geloof me, da’s best een heleboel!

Plus wat losser Gedartel op deze site
Eens per week, het lijkt wel light

Samen met M&M schrijf ik Dierlantijnen
Over spreeuwen, dassen en konijnen

Schrijfgroep BlogMaarRaak! vergt onderhoud
Alweer ’n bijeenkomst, ik krijg het benauwd << niet echt hoor 😛

Over Kerkers & Draken schrijf ik ook nog
Op Dungeon Dutchess, zo heet dat blog

Soms wordt het teveel, ben ik de klos
En voel me dan even Van Blog Los

Verhalen en plots spelen door mijn hoofd
Door al het bloggen bijna uitgedoofd

Tot vorige week, ik zag het licht
Het verbindende thema en kogelgewricht

Ideeën groepeerden tot kinderboek
Enthousiaste duik in nieuw onderzoek

Schrijven, lezen, mijn kop wordt te heet
Maar dan komt de muze en pakt me beet

Zij zit op mijn schouder en dwaalt door mijn haar
En als ik twijfel, dan staat ze steeds klaar

Net als jij lieve lezer, met je oog en je oor
Al ben ik Van Blog Los, jij sleept mij erdoor

Dus een groot DANKJEWEL voor alle steun
En nou houd ik op met mijn gekreun! 😉