Geplaatst in Avans, Fotogedicht

Senryu Zaterdag

– 

flarden rooknevel

beschaduwd licht gevangen

adembenemend

160910haikumd

klik voor details

Deze foto maakte ik vorige maand bij Avans Hogeschool. Er hing een erge brandlucht in het gebouw en toen ik op onderzoek uitging, kwam ik dit tafereel tegen. Het meisje op de achtergrond, de gesluierde lucht. Beneden in de hal brandden ze hout in een metalen bak, om zo de brandmeldinstallatie te kunnen testen. ‘Adembenemend’ heeft dus een dubbele betekenis.


 

HAIKU / SENRYU ZATERDAG

Haiku is een vorm van Japanse dichtkunst, geschreven in drie regels. Een goede haiku brengt herinneringen terug aan dingen die je altijd al wist, maar misschien bent vergeten. Het brengt je terug naar jezelf, naar wie je bent en wat het is om mens te zijn. En dit voel je – niet met je hoofd, maar met je hart. Je stopt veel van jezelf in een haiku – ook wel een onafgemaakt gedicht genoemd. En dat gedicht gaat over je persoonlijke ervaringen en gevoelens. Over hoe je de natuur, de seizoenen, de wereld om je heen beleeft via je zintuigen. Je hoeft niets uit te leggen, niets te interpreteren. Beschrijf alleen wat er om je heen gebeurt; een vingerhoed vol emotie.

Lees er hier meer over.

Senryu gaat over mensen en dingen uit het dagelijks leven en is vaak komisch en ook wel tragisch. De dichter zoekt altijd waarheid, betekenis… die in een senryu vaak in het ootje wordt genomen. Evenals bij de haiku staat de schrijver achter het vers, niet er middenin; zijn ik is geen particuliere persoonlijkheidsexpressie, maar vertaalt de gevoelens van velen.

Schrijf een haiku of senryu op je blog/website over wat jou vandaag bezighoudt en geef het de titel Haiku / Senryu Zaterdag. Zet je bijdrage met een link naar je eigen post in een reactie hier op Doldriest. Je mag een foto of een tekening gebruiken, maar dat hoeft helemaal niet.

Doe je mee?

Auteur:

feelgood writer | avid reader | RPGamer | caretaker of lads and cats | no lady, but all woman

11 gedachten over “Senryu Zaterdag

    1. Een ligconcert? Hoe bijzonder moet dat geweest zijn. Je laten meevoeren op de klanken van de gongs… alle nuances van binnen voelen. Mooi.
      Gewoon schrijven wat je voelt, Viviane, dan komt het goed, zoals je ziet.

      Like

Wil je reageren? Graag!