Onderzoekt eer gij ontwerpt!

Met een frons laat ze haar hand over de voegen glijden. Zwarte, beschimmelde voegen. De tegels klinken hol als ze er op tikt. En als zelfs HG niet meer doet wat het belooft, nou, dan heeft ze inderdaad een probleem. Terwijl het water op haar hoofd klettert, denkt ze aan de andere kant van de muur, waar het behang opbolt. Aan de kraan die lekt, zelfs als hij vast is dichtgedraaid. Dat hij lelijk is, versleten en oud deert haar niet, maar schimmels en vocht in de badkamer, nee, dat kan echt niet langer. Ze heeft een nieuwe badkamer nodig.

Ideeën heeft ze genoeg, ze kijkt immers altijd naar Eigen huis en tuin. Grijs en wit, en hout. Op naar de badkamerwinkel, ontwerpschets in de hand. Een verkoper krijgt haar in de smiezen. Wat ze zoekt? Een volledige badkamer: sanitair, tegels, alles erop en eraan. Al gauw loodst de man haar naar een rijtje totaalopstellingen, de ene met bad, de ander met douche. Ze moet wel snel beslissen: de aanbieding is nog maar een paar dagen geldig! Ze mixt de componenten tot ze naar haar wens zijn en staat twee uurtjes later opgewonden buiten. Heeft ze nou echt een badkamer gekocht?

Thuis holt ze de trap op en staart naar de vertrouwde indeling, probeert er dwars doorheen te kijken. Het blijkt nog niet gemakkelijk om alles in het kleine hok te proppen. Wat in de winkel prima leek te passen, is in werkelijkheid te groot. De douchedeur moet immers open kunnen. En je kunt moeilijk met je benen in je nek op de pot gaan zitten. Knieën hebben ook rechten! Met een kleine aanpassing van het ontwerp lukt het net.

Haar aannemer is een echte vakman, die fluitend aan de slag gaat. De muur blijkt inderdaad drijfnat te zijn. Dagen worden weken. Naarmate de badkamer meer vorm krijgt, verandert het magazijn beneden weer langzaam in een woonkamer. Ze maakt beslissingen waar ze nog nooit bij heeft stilgestaan, nog niet eerder over heeft nagedacht. Opstaand randje rond de douche, voegen, hoekprofielen? Welke kleur tegels op welke muur. Positie van de tegels? Er blijkt veel meer aan vast te zitten dan ze ooit vermoed heeft.
Dan een tegenslag. De doos van de douchewand bevat slechts één paneel, dat bovendien veel te groot is. En waar is haar deur? Een telefoontje brengt duidelijkheid, maar nog geen verlossing.

Je hebt toch een inloopdouche besteld?
Klopt, maar de deur ontbreekt!
Een inloopdouche heeft geen deur, daarom heet het een inloopdouche.

Juist ja. Gelukkig kan de glazen wand nog worden omgeruild, al stijgen de kosten. Na een maand is haar douchekamer klaar. Tegels strak tegen de muur, douchecabine streeploos glanzend. Haar opgeheven gezicht wordt dit maal begroet door een warme regenbui. Wat een genot!

Een tijdje later is ze terug in de winkel. Terwijl haar vriend zich laat voorlichten over een fonteintje, drentelt ze naar de plek waar haar showbadkamer heeft gestaan. Verbluft knippert ze met haar ogen. De aanbieding geldt nog steeds! De smiechten hebben een verkooptruc toegepast en ze is er met twee voeten ingetrapt. Verontwaardiging kleurt haar wangen en blind loopt ze een trap op, naar boven, waar ze nog nooit geweest is. Ze dwaalt steeds verder en ontdekt dan een prachtige ouderwetse wasbak. Als vastgenageld blijft ze staan. Had ze dit maar eerder gezien! Had ze maar…

Resoluut daalt ze de trap weer af, de nieuwe verleiding uit haar hoofd zettend. Volgende keer bereidt ze zich beter voor, zal ze de mogelijkheden beter onderzoeken. Maar voor nu gaat ze genieten van haar gloednieuwe moderne badkamerontwerp. Met toegevoegde ouderwetse accenten.

Miranda Timmermans , lector van Pabo Avans Hogeschool, vroeg mij een column te schrijven voor de Glossy die ter ere van het tiende Pabo symposium van Avans Hogeschool wordt uitgebracht. Thema “Onderzoeken & Ontwerpen”.