Ken je dat?

Zo’n dag dat je na een slapeloze nacht te lang onder de douche blijft staan en daardoor in de file naar je werk staat?
Zo’n dag dat je een probleem oplost, en daardoor beseft dat er nog een ander, groter probleem is?
Dat de zon schijnt en je alleen maar naar het bos wilt, maar opgesloten zit achter glazen wanden?
Zo’n dag dat je tegenstrijdige aanwijzingen krijgt?
Je geïrriteerd je laptop dicht klapt en naar huis wilt gaan, maar dat net op dat moment studenten aan de balie staan voor een sleutel?
Dat je zit te wachten op die sleutel, ze dan om een andere komen vragen en je nog langer moet blijven?
Zo’n dag dat je vriendje ziek is en je na je werk even langs gaat om om een kus te bedelen, als vervanging van een avond samen?
Zo’n dag dat je dan eindelijk op weg naar huis bent, maar recht in een rode zee van achterlichten rijdt?
Zo’n dag dat je je moeizaam een andere weg baant, dwars door het centrum, van het ene geobstipeerde stoplicht naar het andere?
Je huiverend thuis komt in een donker huis?
Zo’n moment dat twee harige lijven zich met ware doodsverachting van de trap af storten in hun haast om je te verwelkomen met liefhebbend gespin, aanhankelijkheid en vooral veel kopjes?
Zo’n dag waarvan het einde alles weer goed maakt?

Ken je dat?