klik voor details
Voor mijn kranige ouders. ❤
Ieder weekend schrijf ik een fotogedicht. Dit mag natuurlijk ook een Japans gedicht zijn.
Doe je mee?
Deel deze post op:
- Klik om te delen op X (Opent in een nieuw venster) X
- Klik om te delen op Facebook (Opent in een nieuw venster) Facebook
- Klik om op Pinterest te delen (Opent in een nieuw venster) Pinterest
- Klik om te delen op Pocket (Opent in een nieuw venster) Pocket
- Klik om op LinkedIn te delen (Opent in een nieuw venster) LinkedIn
- Klik om te delen op WhatsApp (Opent in een nieuw venster) WhatsApp
- Meer
- Klik om te delen met Reddit (Opent in een nieuw venster) Reddit
- Klik om te delen op Telegram (Opent in een nieuw venster) Telegram
- Klik om op Tumblr te delen (Opent in een nieuw venster) Tumblr
- Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Opent in een nieuw venster) E-mail
- Klik om af te drukken (Opent in een nieuw venster) Print
DOLDRIEST 
Mooi zeg! Zo is het in een huwelijk ook.
LikeGeliked door 1 persoon
In balans, verbondenheid en ook vrijheid. Fijn weekend, Nicole!
LikeLike
zo’n mooi stukje tekst bij deze foto, prachtig!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat ben ik blij dat je erdoor geraakt werd, Sandra. Het ontroerde me toen je het vertelde van de week.
LikeLike
Schitterend!
LikeGeliked door 1 persoon
Blij met je woorden!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat mooi👏
LikeGeliked door 1 persoon
Dank, Bea! Wonderlijk hoe zelfs bomen naar elkaar toe groeien. ❤
LikeGeliked door 1 persoon
En ik vind jouw ouders “moordgozer & moordwijf”
🥰
LikeGeliked door 1 persoon
Dat zijn ze inderdaad, Ko. Ze zijn al zo lang bij elkaar, door dik en dun. Natuurlijk zijn er ook irritaties, maar vooral veel humor.
LikeLike