Als een onverklaarbare kracht me dwingt mijn ogen te sluiten
en watten mijn hoofd tot barstens toe vullen,
een vermoeidheid mijn ledematen ketent met te zware boeien
die uit protest rinkelen tot in mijn botten,
indien mijn brein de gehoorgangen dempt, zo niet blokkeert,
pijnlijke schrapers zich in mijn keel genesteld hebben
en spieren die ik nog niet kende klieren,
dan,
en alleen dan,
ben ik ziek…
Maar dat ben ik niet,
ik weiger!
… al wankel ik op het randje.

En hoe is het nu, al omgevallen of blijven staan?
Groet Luuk
LikeLike
Al spartelend de verkeerde kant op gevallen, maar ik kruip toch weer terug 😉
LikeLike
blijf staan!
LikeLike
Ben er helaas overheen gevallen, Hanneke, en mis daardoor een concert van Alanis Morissette in Tilburg vanavond. Ik baal vreselijk! Zul je zien dat ik morgen weer energiek ben. Grrrr.
LikeLike
voor overmorgen dan beterschap.
LikeLike
Hé, wat vervelend! Beterschap, Marion, ik hoop dat je snel opknapt 🙂
LikeLike
Het gaat alweer wat beter, Angel. Kan mijn nek weer bewegen gelukkig 🙂
LikeLike
Beterschap Marion. Je kunt flink ziek zijn van een fikse verkoudheid.
Lekker onder de wol, in bed of op de bank, met de kat als gezelschap. 🙂
LikeLike
Dank je, Truus. Even een warme douche en dan inderdaad mijn bed in. Bandit heeft me zorgzaam warm gehouden beneden op de bank 🙂
LikeLike
Oef… Beterschap is dan ook op het randje,;) hopelijk voel je je snel beter hoor…. X
LikeLike
Hoop het ook, Ietje! Dankjewel voor de goede wensen 🙂
LikeLike