Categorie: Humor

LET OP! Dit is de afspraakkaart voor de jaarlijkse controle van uw rookmelders: donderdag tussen 8.00 en 12.00 uur.  

Ooit heb ik een programma gezien waarin een huisbrand van binnen uit was gefilmd. Je ziet letterlijk niets. Een kolkende zwarte rookmassa beneemt je het zicht en de adem en je moet op de tast vluchten. Probeer maar eens een sleutel in het slot te steken in het donker, terwijl de paniek toeslaat. Nog geen week later staat hier in de buurt een huis in brand. Vlammen likken als een levend wezen aan het dak en verwoesten alles op hun pad. Wat een afschuwelijk gezicht. Zomaar ineens kan je leven totaal veranderen. Worden herinneringen vernietigd, dingen die je in de loop van je leven hebt verzameld en gekoesterd. Het belangrijkste is echter dat niemand gewond was.

Op dat moment besluit ik mijn huis te beveiligen. Maar welke brandmelders ga je kopen en waar hang je ze op? En heb je daarmee de juiste oplossing voor jouw huis? Kies je brandblussers of neem je een branddeken? Check je regelmatig of de batterijen nog werken? Is je huis nu veilig? Ik ging op zoek naar vakkundig advies, dat ik vond via Brand Preventie Nederland. Na een consult met hun deskundige schaf ik drie brandmelders, een koolmonoxidemelder en een branddeken aan. Plus een jaarlijks onderhoudscontract.

Normaal gesproken kan ik op donderdagochtend uitslapen, maar wegens de controle staat de wekker nu op half acht. Ruim op tijd, ze komen toch pas rond 11 uur. Of vlak voordat ik naar mijn werk moet om 12 uur, dat zul je altijd zien. Onder de douche bedenk ik wat ik ga aantrekken en ik heb net twee lokken geföhnd, als

TRRRIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIING

Het is 7.53 uur. Dat méén je niet?!

Ik ren naar beneden, waar de man van B.P.N. al vrolijk naar me kijkt, een grote koffer in zijn handen. En ook al heb ik hem vaker gezien, ik voel me toch behoorlijk opgelaten met slierten nat haar rond mijn hoofd, op blote voeten en in een afgedragen, te grote badjas.

Als ik hem een hand geef, zeg ik

Tussen 8 en 12 uur, dat betekent toch tien voor twaalf?!

Hij lacht en loopt naar boven, waar ik hem op de enige nog werkende brandmelder wijs. De avond ervoor moest ik nog op zoek naar twee al te mondige melders die ergens op zolder liggen.

Deze doet het prima, maar de andere liggen er al een tijdje af. Die sloegen op hol midden in de nacht in een regenachtige periode met onweer en joegen ons de stuipen op het lijf. En ik denk dat er iets is afgebroken, want ik krijg ze er ook niet meer op.

Ik denk terug aan die week, waarin zo rond 3 uur ’s nachts snerpende tonen het hele huis – de hele rij – wekten. Totale paniek, kan ik je vertellen. BRAND!! Adrenaline stroomt door je lijf als je ruikt en snuft, naar rook zoekt, terwijl je zonen hun slaapkamers uit komen rennen. Om niets te vinden. De buren zijn ook op, ik hoor het. In gedachten liggen draden te smeulen, komt er een stof vrij die we niet ruiken maar die wel gevaarlijk is. Je zoekt en zoekt, maar vindt helemaal niets. Na een uur met alle ramen en deuren wagenwijd open te hebben gelucht, toch maar terug naar bed om proberen te slapen. De nacht daarop gebeurt exact hetzelfde, en na een derde keer is de maat vol. Eraf met die dingen! Brand Preventie Nederland vertelt me telefonisch dat de melders zeer gevoelig zijn, vooral bij een hoge luchtvochtigheid. En dat ik moet bellen als het weer gebeurt. We spreken af dat ik de melders er weer op zet. Maar dat lukt niet.

Twee ontmantelde brandmelders met batterijen liggen in mijn hand. Hij inspecteert de bevestigingsplaten en knikt. Inderdaad kapot.

Je moet ze ook los drááien, niet trekken.

zegt hij licht verwijtend.

Nou, in het holst van de nacht denk je echt niet aan met beleid draaien. Dan wil je alleen dat voor niets krijsende ding tot zwijgen brengen, hoe dan ook!

Hij kijkt me aan en knikt; ik krijg warempel gelijk! Als de man naar zijn auto loopt, duik ik de slaapkamer in om me aan te kleden. Vijf minuten later zijn mijn haren droog en zie ik er wat toonbaarder uit. Intussen is de brandveiligheid inspecteur klaar met het installeren van de twee nieuwe melders. Regelmatig klinken controletonen door het huis. Ook de koolmonoxide meter wordt gecheckt. Mijn oudste zoon, die op zolder ligt te ‘slapen’, houdt zich koest. Die zal wel stevig balen van het lawaai.

Graag wil hij een kop koffie ja, hij is al vanaf kwart voor zes op. Ik zet de koektrommel op tafel en vul intussen de machtiging in. We praten wat terwijl hij van zijn koffie drinkt. De inspecteur vertelt over een programma dat hij gezien heeft, ‘Opgelicht’ heet het. Over een man die zich voordeed als brandweerman. Vele mensen zijn gedupeerd door de bedrieger. Argwanend kijk ik naar zijn dienstkleding en werp een blik op zijn auto.

Eh, jij bent toch wel écht van Brand Preventie Nederland hè?

Hij grijnst en staat dan op. De koffie heeft hem weer verkwikt: hij is klaar voor de rest van zijn klanten. En ook mijn huis is weer alert. Nu maar hopen dat deze generatie brandmelders slimmer is en het verschil kent tussen brand en vocht.

Heb jij ook aandacht besteed aan brandpreventie?