~
ach
lief kind
blondgelokt
met gulle lach
die straalde
in jouw ogen
nu uitgedoofd
verdoofd
zijn wij
op zoek
naar jou
onvindbaar
maar overal
zingt je stem
je leeft
in ons
altijd
~
Voor Wieteke, lieve dochter van een collega, die slechts tien jaar mocht worden.
DOLDRIEST 
Marion, woorden zijn hier niet nodig. Wat kan jij mooi dichten.
liefs, Marie-Louise
LikeLike
Een poging om woorden te vinden voor iets waar geen woorden voor zijn. Vreselijk.
LikeLike
Ik wens de familie, vrienden en bekenden van Wieteke heel veel sterkte.
LikeLike
Veel dank, Truus.
LikeLike
Heel mooi. De herinnering blijft. En dat zijn vast prachtige herinneringen.
LikeLike
Prachtige herinneringen, Marijn, maar veel te weinig. Die arme ouders en haar zusje.
LikeLike
heftig
liefdevol verwoord Marion
LikeLike
Onvoorstelbaar, Svara. Wat een verdriet.
LikeLike
oeoeoe, verschrikkelijk is het toch. ik durf het niet te delen. Bedankt Marion. *traneninmijnogen*
LikeLike
Het is gewoon niet te bevatten hoe snel het allemaal gegaan is, Suus.
LikeLike
Alles is al gezegd hierboven…voor mij is er enkel Stilte over 😦
Sterkte voor alle familie & betrokkenen x
LikeLike
Bedankt, Karin.
LikeLike
Mooi gedicht, maar de aanleiding is te erg voor woorden. Ik ben er sprakeloos van………….
LikeLike
Deze leegte kan nooit worden opgevuld.
LikeLike
Oh, Marion, wat triest. Heel veel sterkte gewenst met dit grote verlies!
LikeLike
Bedankt voor je medeleven, Angel.
LikeLike
Mooi Marion, maar intens verdrietig!
LikeLike
Hier zijn eigenlijk geen woorden voor, Ilske.
LikeLike
Wens je collega ongelofelijk veel sterkte.
LikeLike
Zal ik doen, Anneke, dankjewel.
LikeLike
Respect.
LikeLike
De grootste angst van iedere ouder, Marja.
LikeLike