Maand: maart 2013

Ben jij er ook zo klaar mee? Met het koude winterweer? Met de sneeuw en ijzige regen? Met het laagje rijp op de auto’s? Van alle kanten hoor ik verzuchtingen, de wens naar de lente. Het gebrek aan energie. Het verlangen naar de zon. Vorige week hebben we bij onze academie uit balorigheid een kerstslinger met lampjes tevoorschijn gehaald om de witte waas van de sneeuw te verdrijven. En het viel niet eens op! We hebben er wel kleurige paaseitjes onder gehangen, zodat het toch nog een verbinding met de tijd van het jaar had.

Kom op, oude Koning Winter, we zijn klaar met jou. Het is tijd voor je winterslaap in geschiktere oorden. We hebben van je genoten maar nu is het tijd voor iets nieuws: Vrouwe Lente staat te dringen.

Weet je waar ik echter nog veel meer klaar mee ben? Finaal en totaal? Waar ik het echt helemaal mee heb gehad? Met de agressie in de sport, en dan met name agressie tegen arbitrale trio’s! Het afgelopen weekend waren er maar liefst drie voorvallen:

Een 21-jarige scheidsrechter is mishandeld door twee ‘helden’ van 15 en 20 jaar. Broers, die het niet eens waren met een beslissing van deze jonge vrijwillige scheids in Leiderdorp. Resultaat: een dubbele kaakbreuk en een zwaar gekneusde neus. Bij een vriendschappelijk potje zaalvoetbal. Vriendschappelijk?!

In Engeland wordt een scheidsrechter met de dood bedreigd na het toekennen van een rode kaart. Eerst vanuit het Manchester United publiek, later op Twitter. Een ijverige fan belt zelfs de politie en eist de arrestatie van de arbiter.

Libanon houdt ook niet van rood. Daar moet een scheidsrechter zich letterlijk uit de voeten maken wanneer hij belaagd wordt door een menigte woedende spelers en begeleiders. Op de vlucht voor mensen die van sport ‘houden’.

Wat is dit voor waanzin? Enthousiasme is prima, gezond fan(atiek) zijn ook, maar deze uitwassen moeten direct zwaar bestraft worden. Plus zonder pardon voor het leven uit de club. Sport verbroedert. Maar vermoedelijk alleen bij broeders uit hetzelfde team. Indien je neus niet dezelfde richting uit wijst – zoals bij een scheidsrechter die alle kanten op moet draven, of bij een grensrechter die er dwars op staat, of de neus van een tegenstander die net de andere kant op gaat – dan moet die neus blijkbaar gebroken worden.

Als deze agressievelingen zo goed weten hoe een wedstrijd gefloten dient te worden, hoe de regels moeten worden toegepast, waarom volgen ze dan niet zelf de opleiding tot scheidsrechter? Waarom zetten ze zich niet ook belangeloos in voor de gemeenschap door vrijwillig lijnman te worden? Of te coachen? Maar nee, lekker gillen vanaf de tribune, stoer doen in een groep, dát is pas heldhaftig.

Laat die lieden zonder schedelinhoud zich eens actief richten op een andere sport. Een sport waarbij discipline en zelfbeheersing een must zijn. Ik weet nog wel een goede karatevereniging die dit gedrag onmiddellijk zou corrigeren. Of stuur ze gedwongen op retraite op een eenzame bergtop bij de Shaolin monniken. Een karig ontbijt – werken – een karige lunch – werken – vroeg naar bed – bij voorkeur zonder eten.

Man man, wat ben ik er klaar mee. Stelletje testosteron-concentraten. Beesten. Houd je klauwen voortaan thuis!