Het was vrijdagavond. Na een drukke week was ze echt toe aan wat rust. De bank lonkte en het kussen in haar rug voegde zich geheel naar haar wensen. Hoewel haar grijze kijkers nog dapper in de rondte keken, zakten haar oogleden er steeds verder overheen – eerst nog wat aarzelend, maar al gauw was er geen houden meer aan. Met een onverbiddelijke klap sloegen de luiken dicht. Het was op. Ze sliep.
~ Fijn weekend allemaal! 🙂
Haha, zelf heb ik dit niet zo snel maar mijn man regelmatig. 😉
Mooi geschreven Marion. 🙂
LikeLike
Hehehe, dank je, Truus 🙂 Als ik bezig ben achter mijn PC is er niets aan de hand, maar als ik op de bank ga zitten als ik moe ben… zZzZz 😉
LikeLike
Voor jou ook een fijn weekend!
LikeLike
Bedankt, Voetje!
LikeLike
Gelezen met beloken ogen … ><
Was jij je tijdens het schrijven van dit verhaal hiervan bewust? ►( http://nl.wikipedia.org/wiki/Beloken_Pasen)
Geniet je "Domenica in albis" en vanzelfsprekend ook de overige dagen van dit weekeinde
=)
LikeLike
He wat interessant, Dauw! Nee, ik was hiervan niet op de hoogte. Inspiratie van boven zullen we maar zeggen.
Had je een fijn weekend?
LikeLike
Mooi verhaal!
LikeLike
Bedankt voor het lezen, Joke 🙂
LikeLike
Mooi marion. Altijd genot om jou te lezen. Groot talent!!
LikeLike
Fijn om te horen, JuneAnn x
LikeLike
Fijn weekend.
LikeLike
Het is alweer om, Marja, maar het volgende komt er gelukkig weer aan.
LikeLike